Kıvılcımla tutuşsa da her yangının sönüşü var
Cam kadehim can elinde ben kırılmaz değilim ki
Beyhude yanmasın gönül her gidişin dönüşü var
Aşk yolunda han yüreğim ben varılmaz değilim ki

Karakışı ben yaşadım sen baharla yaza girdin
Asumanımda yıldızdın can dedikçe naza girdin
Ulaşılmaz bir sevdasın nazlandıkça göze girdin
Derman kalmadı dizlerde ben yorulmaz değilim ki

Yorgun yürek haddin bilmez hala aşkla yarışıyor
Kaşlar düştüğünde küsüp gülüşünle barışıyor
Ne zaman aklıma düşsen aklım fikrim karışıyor
Çöz kördüğüm yumağımı ben örülmez değilim ki

Yüreklerde yangını var aramızdaki gurbetin
Resimdeki gözlerine gömülü durur hasretin
Sana aşık bu gönlüme sahiplenmekse niyetin
Bulanık suda avlanma ben durulmaz değilim ki

Yorgun gönlüme helaldir aşkın uğrunaysa ölüm
Senindir tüm gülistanım goncaya düşünce gülüm
Bense senin hasretinden feryada düşmüş bülbülüm
Buket buket dersen beni, ben derilmez değilim ki

Bu yarınsız sevda kadar kül altında közlenmedim
Yazdığımla çizdiğimle hiç bu kadar izlenmedim
Coşari’yim aşkındayım karanlığa gizlenmedim
Şiirlerde ara beni ben görülmez değilim ki

22.12.2010/İstanbul

İbrahim COŞAR