Sen, sesine yabancılaştığım şair,
Hadi benim için bir şiir yaz.
Dökülsün aşka dair ne varsa içinde,
Güne hasret kalmasın duyguların,
Tek kişilik türkülerde okunsun bana ait mısraların.

Yüreğimin masalı ol, sesi ol,
Beni anlatsın dilin;
Döl yatağında kuruyup ölmesin isteksiz cenin,
Sessizliğin kollarında büyüsün,
Kömürden gözleri yüzüne çakılmış bebeğin...

Biliyorsun,
Martı sesine benzemez aşkın sesi;
Şafağı karanlığa gömer,
Hoyrat ve insafsızdır!
Sel olur, deprem olur, acı olur;
Zamanın oyununu bozar!
Varlığı unutturur,
Yokluğu kucağında büyütür.
Tek başına ağlayamaz, yürüyemez,
O, tek başına ölmeyi bile beceremez!..

İşte bu yüzden;
Yazılı bir belge olsun istiyorum elimde.
Sen bana geç kaldığında
Ve ters düştüğünde,
Ben sana sırt döndüğümde
Ve hiç oduğumda,
Zaman geçip gittiğinde,
Ay parlayıp, güneş soğuduğunda,
Eskimiş aşk penceresinden
Kar kokusu girdiğinde,
Şiirin konuşsun benimle;
Bir hatıra gibi, bir yok oluş gibi
O dokunsun yüreğime,
O öpsün sevdamın dudağından!..
Bahar gelmese de,
Dört mevsim kış olsa da!..

22 Aralık 2010