Reis

Kar yağanda açan tüm kardelenler
Maraş’ta bu mevsim soldu be Reis
Görmemiş böyle bir duman bilenler
Berit’de hüzün sis oldu be Reis

Feryat etti sanki esen rüzgârlar
Hüzün rengi yağdı dağlara karlar
Herkes dedi bu yıl ayrı bir hal var
Bir garip burukluk geldi be Reis

Gökyüzü matemde ağlar biz gibi
Boranlandı yaslı dağlar buz gibi
Bu firkat namerde sanki koz gibi
Kahpeler bir daha güldü be Reis

Merde yürek gerek namerde hile
Kahpeye kahkaha, mazluma çile
Düzenin ayarı geçmiyor ele
Taşı tuttu iti saldı be Reis

Bir ses gelse yola düşüyoruz biz
Mecnun gibi dağlar aşıyoruz biz
Artık her mevsim kış, üşüyoruz biz
Baharı seneler çaldı be Reis

Gençlikte zindanda çürüdün gittin
Sana doyamadan yürüdün gittin
Bizleri bir yasa bürüdün gittin
Alperenler öksüz kaldı be Reis

Zaman durdu saat boşuna işler
Her gün batışında bir ağıt başlar
Yokluğun kurt gibi kalbimi dişler
Hasretin bağrımı deldi be Reis

Bu kadar kalleş mi olur bir tuzak
Nasıl birlik oldu bu kadar alçak
Bu kadar ince mi sokulur nifak
Kemlik yaşar, mertlik öldü be Reis

Her şey yarım gibi, bir gariplik var
Ele dünya geniş bize neden dar
Felek kimden yana bize olmaz yar
Bahtımız ne zaman güldü be Reis

Ah Reis tek eksik sensin bilirim
Bilirim de lâkin naçar kalırım
Emri Hak bu diye sükûn bulurum
Bak yine gözlerim doldu be Reis

22.12.2010 Çarşamba
-00:30- Çorum