Yaz kâtip yaz ki unutulmasın
Dişin ezdiği iki cümle iniltisi
Şiirin dimağda bıraktığı düş arenası
İsyanın acısını yaz
Yaz ki ezel ebet kayalarda iz bıraksın merhamet
Şairin tükenmeyen umudunu
Giydir mavilere
Yaz ki bir dumandan öteye düşsün izi



Tırnak köklerine işlesin emek
Yaz ey karanlığın koyu yüzünden düşenler
Güneşin ısıtmayan kışına yüz sürsün umutsuzlar
Ardında sürgün gelgeçlerin
Kazınsın hafızasına zararlar


Bir adım önünden koşsa
Tutunamayan ellerin
Kalender çatlamışlığını
Zemheriye hasret mevsimlerden
Kopan yaprakları yaz
Uçan kar taneleriyle tükenen ömrü
Zamansız açan eriklerin çiçeklerini yaz



Bir yaşamın kıyısına çengelle bağlananları
Denizlerde nefes almaya çalışan
Balıktan dönme adamlarını yaz
Kollarında ikizi ruhunun sultanları
Boş zamana atan kalpleri yaz
Boş umuda koşan bizleri
Yaz ki suya ilk dalgada silinsin nefret


Yaz kâtip benim sedeften dönme
Siyaha bulamış düşlerimi yaz
İçimi süpüren kırık camları yaz
Hala güneşe dönen ayçiçeği umutlarımı
Kaç kez tekrar ettiğim yeminlerimi
İçine girdiğim şeytansı ayinleri
Sil kâtip


Tövbe hatalarıma