Gün geldi ağladığım günlere ağladım. hz. ebubekir
S / ÂYE
S / ÂYE

KENDİME VEDA (2)

Yorum

KENDİME VEDA (2)

( 3 kişi )

6

Yorum

0

Beğeni

5,0

Puan

1202

Okunma

KENDİME VEDA (2)

KENDİME VEDA (2)

Değişiyormuş herşey, hatta ruh ve fikirler
Bir bakmışsın şeytândır, nûranî, âbid pirler

Hayat, bazen şaraptır bazen de ucuz sirke
Kimi zaman dönüşür, zindâna ya da sirke

Zamanın ellerinde, insan sanki hamurdur
Aldığı şekillerle, kâinatta mağrûrdur

Sûretine meftûndur, sîretine pek düşman
Bazen insan olmaktan içinden de bin pişman

Onun içi, karanlık ve derin yalnızlıktır
Bazen de rüzgarlarla inleyen bir sazlıktır

Menfî istikâmatte, tehavvülünü örter
Müsbetini izhârsa ona âsân ve bihter

Bedeni değiştirir, rengârenk kıyâfetle
Sokakta yürür gider, kibir ve zerâfetle

Rûhu sessiz ağlarken, dışı da çalar mehter
Onu dıştan görenler, ne kadar da mutlu der

Soner Çağatay 16 Aralık 2010 / Wuppertal

Kelimeler:
Bihter: İyi
Tehavvül: Değişme

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Kendime veda (2) Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Kendime veda (2) şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KENDİME VEDA (2) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Etkili Yorum
MELTEM CILOGLU KÖNIG
MELTEM CILOGLU KÖNIG, @meltemciloglukonig
16.12.2010 23:37:29
Rûhu sessiz ağlarken, dışı da çalar mehter
Onu dıştan görenler, ne kadar da mutlu der

Soner bey aslinda bu şiiri oturup satır satır yorumlamak isterdim çünkü her bir beyit ayrı bir anlam ayrı bir derinlik taşıyor.Ben de bu son beyiti aldım

Bir insanın dünyevi yolculuğu ana rahmine girdiği an başlayıp fani hayatı yitene kadar devam etse de insanın kenndisine yolculuğu ne zaman başlar?
Her gün saçlarımızı düzeltmek , giysiler seçmek ve bunun gibi yüzlerce sebepten aynalarda fani bedenlerimize bakarız ama şu ölümlü hayat boyunca kaç kere ruh aynasının karşına geçip bakmışızdır?
Kaçımız sadece bedenlerimizi değill de ruhumuzu da güzelleştirmek için aynaların karşısında gerçek kendiyle ilgilenmiş, onu güzelleştirmiştir?
Yoksa günümüz insanı bu yüzden mi mutsuz,açgözlü ve arsızdır? Vücudumuzu yemeklerle, , türlü şeylerle beslemek , ona iyi bakmak, allamak pullamak hem de bunun bir insanın doyması, mutlu olması için yeterli olduğunu düşünmek(!)
Sahi, insan olmanın sadece bedene sahip olmak değill aynı zamanda bir ruha da sahip olması gerektiğini unuttuk mu yoksa?!
Kaçımız ruhunu da yeteri kadar besler?
Hayatta karşılaştığımız her şey ying-yang, iyi-Kötü (kem), güzel-çirkin gibi dengedeyse nerede insan ruhu ve bedenin dengesi?
Her arzuya karşı obez bedenlerimizi beslerkenn cılız, güçsüz ve zayıf bıraktığımız ruhlarımıza ne demeli peki?
Düşünüyorum da ruhlarımızı göstermekten bile korkuyor olabilir miyiz? Mesela eskiden insanlar sadece yazın gözlük takarken şimdilerde herkes kışın bile gözlük takmakta.
Sakın sebebi şu eski atasözü olmasın? “Gözler ruhun aynasıdır.” derler ya hani. İnsanlar gözlerini -bazısı yorgun bazısı mutsuz bazısı açgözlü bazısı da parçalanmış ruhlarını- mı gizlemekte pahalı cocochannel,rayban gibi gözlüklerle?..

Nasıl insanın midesi besleye besleye büyürse insanın ruhu da öyle bence! Ne kadar beslersen o kadar büyür ya da ne kadar aç bırakırsan o kadar da küçülmez mi ruhlarımız,benliğimiz?
Kısacası tok karınlar ancak aç ruhlarla yol almaktayız bu hayatta…

Selamlar Saygılar



sommerwind2566 tarafından 12/17/2010 2:24:40 AM zamanında düzenlenmiştir.
vuslat05
vuslat05, @vuslat05
16.12.2010 23:13:46
5 puan verdi
3 gündür modem bozuktu.Dün yenisini aldık.Bugün sabah az girdim sayfaya..Öğleden sonra internet yoktu..Bu yüzden mahsur geçti bu hafta.Şiirlerine bakamadım,ama en kısa zamanda okuyacağım tek tek...
Entellektüel-41
Entellektüel-41, @entellektuel-41
16.12.2010 20:57:21
Nice insanlar gördüm, üstünde elbise yoktu, nice elbiseler gördüm,içinde insan yoktu...İnsanları bir bütün yapan manevi yönü olan ruh ve maddi boyutu olan bedendir...ruhun ve bedenin yaradılış gereği işlevleri farklıdır...Bedende bir de nefis vardır...nefis bedene zaman zaman kötü işler,aşağı davranışlar yaptırmak ister...araya ruh girerek ikaz eder...insanın kendi şerefine haysiyetine yakışmayan işler yapmasını engeller...Eğer insanın kalbi ruhtan yana hareket ederse güzel işler yapar.Örneğin kibirlenmez,kötülük yapmaz, adaletli olur,cömert olur, merhametli olur,herkesi sever,iyilik yapmayı sever vb.nefis insanın biyolojk yyönünü temsil eder...O yüzden nefise uyulduğunda kimi zaman insanlar zelil ve kıymetsiz olur..haysiyetini yiitirici davranışlarda bulunurlar...neticede insan kalbini toparlayarak güzele yönelerek ruh aleminde yüselmeli,melekler mertebesine ulaşmalıdır...şiiriniz bu anlamda konuşturdu...yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim...saygılarımla...Entellektüel.
emine erdem
emine erdem, @emineerdem
16.12.2010 19:28:45
Değişiyormuş herşey, hatta ruh ve fikirler
Bir bakmışsın şeytândır, nûranî, âbid pirler

Hayat, bazen şaraptır bazen de ucuz sirke
Kimi zaman dönüşür, zindâna ya da sirke

Zamanın ellerinde, insan sanki hamurdur
Aldığı şekillerle, kâinatta mağrûrdur

Sûretine meftûndur, sîretine pek düşman
Bazen insan olmaktan içinden de bin pişman

Onun içi, karanlık ve derin yalnızlıktır
Bazen de rüzgarlarla inleyen bir sazlıktır

Menfî istikâmatte, tehavvülünü örter
Müsbetini izhârsa ona âsân ve bihter

Bedeni değiştirir, rengârenk kıyâfetle
Sokakta yürür gider, kibir ve zerâfetle

Rûhu sessiz ağlarken, dışı da çalar mehter
Onu dıştan görenler, ne kadar da mutlu der

Soner Çağatay

İşte tasfirin tam doğru filozof, bu anlatımın insanın taaa kendisidir. Yaşadığı ruh alemiyle her an değişe bilir.
İnsanın kendiside bunu iyi bilir bilirde bazen insan anlamazdan gelir.
Teşhisi koymuşsun demekki tedavi edile bilir değilmiya ben size dururkenmi filozof dedim.
Kutlarım yüreğinizi yeğise düşmeye gerek yok nekadar zorda olsa insan altından kalkıyor zorlukların.
Allah'ın yardımı ile. Eğer kalkılmasa ben kalkamazdım.! Ben enkaz dan ayağa kalkan yeniden yaşayan biriyim Allah'ın sayesinde yüce RAB'bime hamdü senalar olsun. İnsan oğlu yaşarken neler görüyor hayatta Allah yar ve yardımcımız olsun.
Selamlar Saygılar Allah'a emanet ol...
CemalettinGÜRPINAR
CemalettinGÜRPINAR, @cemalettingurpinar
16.12.2010 19:20:24
5 puan verdi
Bedeni değiştirir, rengârenk kıyâfetle
Sokakta yürür gider, kibir ve zerâfetle

Rûhu sessiz ağlarken, dışı da çalar mehter
Onu dıştan görenler, ne kadar da mutlu der

HOCAM KALEMİN VAR OLSUN. ÇOK GÜZEL ŞİİRDİ. KUTLARIM SAYGILAR...
yeğinadnan
yeğinadnan, @yeginadnan
16.12.2010 17:18:51
5 puan verdi
Kastenmi yoksa kazaramı kullanılmış bilemem.Değişimin insan için olmadığı vurgusu...
Değişiyormuş herşey, hatta ruh ve fikirler
Bir bakmışsın şeytândır, nûranî, âbid pirler... Müthiş güzel geldi bana.İnsan ve insani his,fikir veya ruh ancak gelişince güzelleşir.Bir menfeat uğruna "MIŞ" gibi yapanlar akibetinde muhakkak Çok değiştin çoook hitabına maruz,kalırlar. Bütünü içinde en çok sevdiğim buı bölüm oldu elinize sağlık kardeş.



yeğinadnan tarafından 12/16/2010 5:20:01 PM zamanında düzenlenmiştir.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL