Anlamıştım…
her akşam gülerek
bana “iyi akşamlar” deyişinden,
şu yüreğimin bir düşe ram olduğunu…

Anlamıştım…
Her akşam tavrında
yüreğimdeki heyecanla
bir türlü kavramak istemediğim
sevdadan başka bir meram olduğunu…

Yoksa…

Bilirdin
sensiz akşamların
iyi-hoş geçmesinin imkansız
lakin bir gün sana kavuşma hevesiyle
katlandığım derin kasvetime zam olduğunu…


Bilirdin
sensiz her akşamın
her neş’eyi ve her sevinci
hasretin zulmet perdesiyle örterek
ta tan atana kadar an be an gam olduğunu…

Bilirdin
Sensiz akşamlarda
Hüznünü misliyle hissettiğim
gecenin rengine nispet şarkılardaki
nağmelerin baştan sona hüzzam olduğunu…

Bilirdin
sensiz akşamlarda
üstüme kapan gibi çöken
kapkaranlık gök kubbenin altında
çıldırmam için her bahanenin tam olduğunu…

Bilirdin…
savmazdın beni
baştan böyle her akşam
tutardın bin umutla uzattığım elleri
anlardın sensiz akşamın bana haram olduğunu…

Bilirdin…
Sen de bilirdin elbet
zerre kadar sevseydin beni
aslında iyi sandığın şu zalim akşamların
vuslatınla sarmanı bekleyen bir yaram olduğunu…

Bilirdin…

Veli BOSTANCI