Sarıyor içimi
Korkmanın ötesinde bir şey bu
Uykusuz sabahların karanlığı gibi mesela,
Kırılmış pencerelerin göğsüme batan
Cam kırıkları arasında bakıyorum
Doğmamış bir güneşin yalancı aydınlığına,

Gebe edilemez bu fahişe yüreğim
Başka bir kürtajlı umuda,
Ateş çalamam artık tanrılardan
O eski prometheus değilim
Doğuramam gözyaşlarımdan bir insan daha,

Uzanamaz ellerim güneşe
Suya dokunamam
Yüreğim akarken bileklerimden kırmızı,
Harabeleri arasındayım
Yıkılmış bol ışıklı bir kentin
Suskun köşe başlarında
Dilenci yalnızlıklarımın Allah ver sinliğindeyim,

Sözler dokunuyor dilime
Bıçak keskini
Söyleyemem,
Susuyorum
Bir kelime ötemde oysa
Ölüm de yaşam da,

Çoktan terk etti çocuklar sokakları
Sarhoşluğumun narasıyla çınlıyor şimdi kapılar
Hiçbirinde yokum
Ben çalmadım hiçbir kapıyı
Hiçbir kapıda değilim,
Ben sadece sokakta
Bir serseriyim
Çocuklardan özür dilerim,

Ben ne kadar giyinsem
O kadar soyuyor beni korkular
Çırılçıplak ortasındayım
Bir kaybolmuş ihanetin,

Seni seviyorum
Ya bir gül bahçesi
Ya cinayetinim…