Konuşsam ses çıkmıyor uğultudan
Sussam volkana dönüyor dağlar
Sesim çatallaşıyor bu şehrin şarkılarında
Şimdi bir martının çığlığındayım
Sabahı demliyorum
Kara sevda halinde tavşankanı
Kanını yudumluyorum,
İnce belli Paşabahçe bardağında
Bir çocuktum hala kırılan camlar arasında
Kesilmişti her yanım kırıklardan geçerken

Yasadışı bir aşktı kapısı olmayan
Dönülmez pişmanlıklara gebe yürek
Sandığa basılmış düşler,
Sararmış çarşaflar arasında

Başka olmak isteyin, bir öncekilerden
Bir uzun havadır senin türkünde ayrılık
Yüreğine lâl oyuklar açmış bilinmezlik
Kronik bir hastalığa dönmüş, imkânsızlık
Serin bir hava esiyor iki mısra arasından
Yüreğinde gizlilik rozeti, üstünde adı saklı
Gözlerin de kan ve su, boz bulanık gözyaşı
Daracık bir koridorda yalnızsın
Işık arıyorsun yolunu aydınlatacak
Çekingen, mahzun o kapının önünde duruyorsun
İlahi bir güç, olmayanları olduracak