Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
gevdan
gevdan

DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE

Yorum

DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1711

Okunma

DÜNYA  KÜÇÜLDÜ  GÖZÜMDE

DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE

DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE

Hüzün topluyorum İstanbul’un kaldırımlarında
Gecem ermeden güneşin sıcaklığına
Kaderime isyanlarımı yüklüyorum
Sesiz ve derinden benliğim duyuyor beni birde sessizliğim

Alev oluyorum yakıyorum her tarafı
Yanan ben oluyorum yakan İstanbul geceleri
Sessizliğimi bozuyorum yalın çıplak kaldırımlarda
Umuda koşmak istiyorum umut benden habersiz

Haykırışlarım kifayetsiz kalıyor yamacıma yanaşan acılı gözlerde
Yutkunuyorum zehir zemberek sözlerle yitik oluyorum
Umutlarımı okuyamıyorum bana bakan gözlerden
Dert oluyorum limansız rotasız gemi

Koca âlemde bir başıma çığlıkların arasında kalıyorum
Sesim kıslıyor nara ve haykırışlarımla
Duyanım bakanım elini uzatanım yok
Anılarım canlanıyor yarım kalan beynimde yitik kalıyor benliğim

Dert yolcusu oldum gecem eriyor sabahına
Mermiler sıkıyorum beynimin her hücresine
Ölmek geciyor benliğimi tanıyan beynimde
Tutunamıyorum İstanbul’un daracık kaldırımlarına

Nefesim yetmiyor soluk alamıyorum
Gözlerimin baktığı her yerde kahpece tebesümleri
Gökyüzüne uçuşan şerefsizlikleri görüyorum
Titreyen benliğimi ısıtmak için geçmişime sarılıyorum

Umutlarımı yükledim beyaz güvercinin kanatlarına
Yıkılıp düşmemek için bu İstanbul’un kaldırımlarına
Tutunmaya çalışıyorum şerefsizlerin cirit attığı bu meydanda
Ölüm şerbet olmuş bir yudum alsam da

Ne fayda gayri bu yaştan sonra yaşasam da
Derdim avare olmuş benliğim ona esaret
Hücrem yüreğim olmuş yüreğim sahipsiz
Tebessümler ihaneti anlatır duru sade bakışların altından

İstanbul’ da yaşamın haykırışlarındayım
Koca dünyada bu başı ucu belli olmayan
Karabalığın kesme keşin içerisinde
Bir başıma yalnız ve yürekten hastayım

Yaram derindir ne merhem alır nede fitil tutar
Yolum ölümden öteye gidilecek mekândır
Son bir tebesüme bakılacak en güzel ihanettir
Dert katarları oldum sesiz yüreğimin çığlıklarında

Sona doğru koşuyorum koşar adımlarla
Korkmadan ardıma bakmadan başıma gelecekleri hesaba katmadan
Son kurtuluştur benim için Azraillin tebessüme
Yâ da zebaninin yüreğime üfleyeceği son nefes gibi
Tatlı bitiştir fani ömrüme verilen nefesin son saniyeleri
Gidiyorum İstanbul’un daracık sokaklarından

Hüznümü geride bırakacak hüznümün matemini kaldıracak kimsecikler yok
Umutlarımı satıp ben gecenin karanlığında sessiz sedasız
Onurumla gidiyorum yarınımı aramadan
Yitik kalmış bir yaşamın yürüyüşündeyim

Tut ki ölüm alnımdan öper
Tut ki yaşanılmışlığım hayal ve suniydi
Tut ki aldığım nefes sadece bir rüya idi
Bir tek gerçeğim var geride kalan hayatımı adadığım üç goncam idi…

Onlar da yok ne bu günümde nede yarınımda
Yitik kodular beni bu koca İstanbul sokağında
Ölümü özledim onları özlediğim kadar
Hayatı yaşayamadım onlara yaşatacağım kadar…

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Dünya küçüldü gözümde Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Dünya küçüldü gözümde şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Şükran AY
Şükran AY, @sukranay
7.12.2010 08:36:09
DÜNYA KÜÇÜLDÜ GÖZÜMDE




Hüzün topluyorum İstanbullun kaldırımlarında..................................İstanbul' un
Gecem ermeden güneşin sıcaklığına
Kaderime isyanlarımı yükseltiyorum
Sesiz ve derinden benliğim duyuyor beni birde ses izliğim....................................sessiz

Alev oluyorum yakıyorum her tarafı
Yanan ben oluyorum yakan İstanbul geceleri
Ses izliğimi bozuyorum yalın çıplak kaldırım lar da.............................sessizliğimi / kaldırımlarda
Umuda koşmak istiyorum umut benden habersiz


Sesim kıslıyo nara ve haykırışlarımla.......................................................kısılıyorl
Duyanım bakanım elini uzatanım yok
Anılarım canlanıyor yarım kalan beynimde yitik kalıyor benliğim

Dert yolcusu oldum gecem eriyor sabahına
Mermiler sıkıyorum beynimin her hücresine
Ölmek geciyo benliğimi tanıyan beynimde........................................................geçiyor
Tutunamıyorum İstanbullun daracık kaldırımlarına..............................................İstanbul' un

Nefesim yetmiyor soluk alamıyorum
Gözlerimin baktığı her yerde kahpece tebesümleri
Gökyüzüne uçuşan şerefsizleikeri görüyorum....................................................şerefsizlikleri
Titreyen benliğimi ısıtmak için geçmişime sarılıyorum

Umutlarımı yükledim beyaz güvercinin kanatlarına
Yıkılıp düşmemek için bu İstanbul kaldırımlarına
Tutunmaya çalışıyorum şerefsizlerin cirit atığı bu meydanda..............................................attığı
Ölüm şerbet olmuş bir yudum alsam da

Ne fayda gayri bu yaştan sonra yaşasam da
Derdim avare olmuş benliğim ona esaret
Hücrem yüreğim olmuş yüreğim sahipsiz
Tebessümler ihaneti anlatır duru sade bakışların altından

İstanbul da yaşamın haykırışlarındayım................................................İstanbul' da
Koca dünyada bu başı ucu belli olmayan
Karabalığın kesme, keşin içerisinde......................................................kesme keşin arasındaki virgül kaldırılmalı.
Bir başıma yalnız ve yürekten hastayım

Yaram derindir ne melhem alır nede fitil tutar..........................................merhem
Yolum ölümden öteye gidilecek mekândır
Son bir tebesüme bakılacak en güzel ihanettir.........................................tebessüme
Dert katarları oldum sesiz yüreğimin çığlıklarında.....................................sessiz

Sona doğru koşuyorum koşar adımlarla
Korkmadan ardıma bakmadan başıma gelecekleri hesaba katmadan
Son kurtuluştur benim için Azraillin tebessümü
Yâda zebaninin yüreğime üfleyeceği son nefes gibi.....................................Ya da
Tatlı bitiştir fani ömrüme verilen nefesin son saniyeleri
Gidiyorum İstanbullun daracık sokaklarından.............................................İstanbul' un

Hüznümü geride bırakacak hüznümün matemini kaldıracak kimsecikler yok
Umutlarımı satım ben gecenin karanlığında sesiz sedasız......................................satıp
Onurumla gidiyorum yarınımı aramadan
Yitik kalmış bir yaşamın yürüyüşündeyim

Tut ki ölüm anlımdan öper........................................alnımdan
Tut ki yaşanılmışlığım hayal ve suniydi
Tut ki aldığım nefes sadece bir rüya idi
Bir tek gerçeğim var geride kalan hayatımı adadığım üç goncam idi…

Onlarda yok ne bu günümde nede yarınımda.........................................onlar da / ne de
Yitik kodular beni bu koca İstanbul sokarlında....................................... sokağında
Ölümü özledim onları özlediğim kadar
Hayatı yaşayamadım onlara yaşatacağım kadar…



İnanın ne söyleyeceğimi bilemiyorum.Belki bir kaç kelime dikkatsizlikten yanlış olarak yazılmış olabilir hepimiz yapıyoruz kimi zaman ama bu derece yazım yanlışının yapıldığı bir şiirde dikkatsizlikten ziyade bilgi noksanlığından bahsetmek sanırım yanlış olmaz.Şiir demek sanat eseri demek geleceğe bırakacağımız miras demek.Özensiz ve yeterli şekilde donanmadan üstelik temel bilgilere bile ulaşamadan yazılan şiir asla olamaz.

Bu şekilde davranmakla hem şiire duyduğumuz saygının ölçüsünü göstermiş oluyoruz hem de okuyanlara yanlış örnek oluyoruz.
Bunun bilincinde olmalıyız.

Bu itibarla vasata erememiş eserinizden ayrılırken özellikle yazım, imlâ ve noktalama işaretleri konusuna eğilmenizi şiddetle öneriririm.Bu hem kendiniz için hem de okur için büyük kazanç olacaktır.

Daha nitelikli eserlerinizde buluşmak ümidiyle.Saygılarımla.









Şükran AY tarafından 12/7/2010 8:38:55 AM zamanında düzenlenmiştir.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL