DERGÂH (Gülce Bahçe)

…..Öğüt almıyorsa eğer,
……..Kulak dinlediğinden,
…………Kurşun akıt tıkansın,
……………….Sen onun deliğinden..
Ademin kalıbına, ruh üfleyen o Şah’ın,
Göremez hikmetini, ibretle bakmayan göz.
Son pişmanlık faydasız, arşa yükselse ah’ın,
Mahşere dek sürecek, bezm’i elest’teki söz.
…………………Hakkı zikretmeyen dil,
………………Et parçası bilinir,
………….Böyle dile dil denmez,
………Dilim dilim dilinir.
İTİKADI tam olur, doğru tutarsa yolu,
Mekân olur o kul’a, Yüce Rabbin DERGÂHI,
Dağ bayır yemiş dolar, bal olur ağız TADI,
ŞAFAĞI parıl parıl, her yeni gün sabahı.
Aşık ol da tatlı canı,
Yâr od’una
………….. at da gör!
Bülbül ol da seherlerde
…………….Öt de gör,
Duman ol da bacalardan,
…………….Tüt de gör,
…………….Bak da gör!..
Nasıl yetişir o an,
İmdadına Rahman senin!

Meyil vermek Rab yoluna, kolay olmaz zordur elbet,
Doyum olmaz hikmetine, hele biraz sen de sabret.
Dertli bağır, olsa da çak, Salih kullar eder gayret!
Arınarak olur pir pak, tez yetişir derman sana.

………Bu dergâh çok da ulu! ...
…………Çiçeklidir sağı solu,
……………Bel bağlarsa sadık kulu,
…………………Nar denilen cehennemler,
……………………..Gülzar olur her an ona!
Ali GÖZÜTOK