Aşk mı Dedin!..(Gülce Buluşma)

Gök yüzünde kayan yıldız,
Umutla hayat arasındaki nefes,
Pişmanlık perdesinde vuslat.
Asırlara sığmayan bir yürek sancısı,
Ruh kökünde kopan fırtına,
Yer kürenin dönüşü, gök kuşağının sarılışı,
Muradın bittiği yerde, umut ışığı.
…….Bütün şiirler sana,
…….Ve şiirler ki, yürek gümbürtüsü.
*
Sır olan varlığını , ne gören var ne soran,
Odur üç harf tek hece, dil ucundaki duran,
Gönül denen mekanda, eşsiz nice taht kuran,
Seherde açan gülde, bülbülde avaz odur.

Mutlulukta tevazu, gelin başındaki taç,
İnce hastalıklara, deva olan tek ilaç,
Lokman hekimler bile, mutlaka ona muhtaç,
Şans dileyen dillerde, edilen niyaz odur.

Gül yanaklı yar yüzüne, indirir gökten ayı,
Yusuf’un dizlerine, kapatır Züleyha’yı,
O kovdurmuş cennetten, Adem ile Havva’yı,
Yarin dudaklarında, kızaran kiraz odur.

Ayırt etmez kimseyi, olsa kral hükümdar,
Hatta sultan Süleyman, dünyasını eder dar,
Leyla için Mecnunu, gezdirir diyar diyar,
Sevda çeken gönülde, hiç sönmeyen köz odur.

Söz konusu aşk ise, buz dağını yandırır,
Hicran ateşi düşse, yürekleri dondurur,
İncir ağacı diker , ocakları söndürür,
Aşıkların dilinden, hiç düşmeyen söz odur.
ALİ GÖZÜTOK
01. 02. 2010