17
Yorum
9
Beğeni
4,9
Puan
3505
Okunma

karanlıkların kıyısına çekildi şehir
tüm sesler toplandı kuş kanatlarına
ne kadar renk varsa yokluğuna bulandı mevsimler
kavgalar
sevişmeler
sığ gülüşlere avuç açtı derin bir yalnızlık
bilirim hiç bir yıldız dokunmaz saçlarına
hiçbir bulut çalmaz gözlerinden hüznü
hiçbir şarkı bırakmaz seni koynuma
oysa; en güzel eflatunları getirdim yorgun sularına
ellerinde dokunuyorum mevsim beyazına
nefesimde üşüyorsa kelebekler demem o ki baharlar hiç gelmeyecek
çocuk yüzlerinde solacak uğur böcekleri
yırtık kuyruklarıyla kırık gülüşler bırakacak uçurtmalar
hiçbir serçenin ağırlığını kaldıramayacak bu ağaçlar
hiçbir yeşil dokunmayacak çıplak ayaklarına
bilirim; senin ayakların bile yok
gülüşünde sarmaşık köprüler kurardım
her çıkmaz sokağın başında ülkeler açardı gözlerin
hırçın bir rüzgar olsam düşerdi boynunda kolum kanadım
ihanetlerin çığlığına avuç açardı yüzümde ellerin
ağlama derdin
ağlamıyorum: kuraklaşan dünyanın tüm suları bende toplanıyor
tüm depremlerin merkez üssü yüreğim
tüm faili meçhul cinayetlerin katiliyim
en büyük savaşlarda, en çok benim içimde ölüyor bütün çocuklar
"hayat sana ne bırakırsa bıraksın, ağlama !
her damla yaşın, kahır bırakır yüzüme" derdin
hayat beni sensiz bıraktı bak
a ğ l a y a m ı y o r u m...
(annem...ağlamıyorum)
5.0
94% (15)
4.0
6% (1)