*HAC Günleri

Beytullah’a geldim ben, sevap torbam yarıydı
Doldurup dönmek için uygun gün göremedim!
Hakk’ın rahmeti sanki, metafında darıydı
Üşüştüler hep birden, içeri giremedim...

Biri çekti kolumdan, biri vurdu omzumdan.
Hep bağrışıp durdular, sağımdan ve solumdan!
Kâbe’yi öpecektim, yeri öptüm zorumdan! ..
Hacer-ül esved’ e hiç, yüzümü süremedim...

Arafat’a çıkmadan haccıma niyet ettim...
Yetmişiki milletle yolda ünsiyet ettim.
Dostlar da gelsin diye, kalpten vasiyet ettim
Haccı bitirdim amma, sırrına eremedim...

Arafat günü geldi, gittim de sabahladım.
Müzdelife’ye doğru ne ah, ne de vahladım.
Cemerata taş attım, sol gözünden mıhladım!
Hedefi gördüm lâkin, şeytanı göremedim...

Her sefer yedişer şavt, döndüm Allahım döndüm
İçerim hep yandıkça, zemzem içerek söndüm.
Lebbeyk telbiyesiyle her dem Allahı andım,
Belim kırıldı benim, kimseyi kıramadım...

Tavaf çok etkiledi, ayaklarım dolandı...
Gönlüm tutuştu benim, gözlerim çok sulandı.
Ellerim hep açıktı, Hakk’tan yardım dilendi,
Günahım çok mu diye utandım, soramadım...

Safa’dan ol Merve’ye, Hacer gibi yürüdüm...
İzarım yere sarktı, sürüdüm de sürüdüm.
İhramdan çıktığımda kuşlar gibi hürüdüm,
Haccın şartıydı ihram, toplayıp düremedim...

Resûl’e komşu oldum, selât-ü selam ettim.
Medine’yle Resûl’ü tek/bir görünce bittim.
Ey Allahın Resûlü; Şefaatin arzettim,
Ziyaretim ravzana pek kolay varamadım...

Dua:

Çok zor oldu Allahım, haccımı sen kabul et
Dostun ol ’Halil’gibi, beni makbul bir kul et
İsmail gibi teslim, Hacer gibi makul et
Habibin dostlarına, kulunu da dahil et
Sevap torbamı doldur, ben hiç dolduramadım...

Mekke+Medine-25.11.2010

SÖZLÜK:

metaf: tavaf edilen yer.
ünsiyet: dostluk, ahbaplık...
Müzdelife: Arafat ile Mina arasında mukaddes bir yer.
cemerat: büyük, orta ve küçük şeytanlar.
izar: ihramın alt parçası

Halil Şakir Taşçıoğlu