Ne olur gitme!
Özler seni ilk gördüğüm balkon
Evdekileri sorduğun,cümleler özler.
Elinde sürahi ile çaldığın kapım,
Soğuk su istediğinde,verdiğim buz özler.
Özler adını söyleyip,tanıştığımız adın,
Yukarıda oturuyorum deyip,çıktığın merdivenler özler.
Bize sık sık geldiğin zamanlarda,sana yaptığım kahveler,
Birlikte oturup izlediğimiz filmler özler.
Şehir dışına çıktığında,birbirimize attığımız mesajlar,
Ve geri dönmeni kutladığımız,balık partisinde pişirdiğim balıklar özler.
Özler bir gece sarhoş olup,bağırdığında adımı,
Koşarak sana baktığım pencere.
Özler düşmemek için yaslandığın koca ağaç
Bu ne gürültü diyerek,ışıklarını açıp mırıldanan komşular bile özler seni.
Ne olur gitme!
Sanki hiç ayrılmayacakmışız gibi,
Sımsıkı sarıldığım ellerim özler seni.
Bir daha öyle bir aşkla,bakamayacağım gözlerim özler.
Tamam peki söylüyorum
Tüm bunlar özler de
Ben özlerim en çok,ben özlerim
Duyuyor musun ben özlerim
Ne olur gitme!
İlle de gideceksen
Beni öldür öyle git
Bunca özleyen ile ardında bırakma beni.
Nasıl sustururum ben tüm bunları?
Nasıl avuturum?
Kendimi nasıl avuturum önce?
Yapamam!
Sensiz yapamam ben.
En iyisi gel,ne olur gitme sen!

Hatice EFE