Gözlerinden başla önce,hüzün dolu gözlerinden
Saklamaya çalıştığın içine acı oturmuş gözlerinden başla.

Yüzünü anlat bana,
Gülmeye çalışan güzel yüzünü anlat.
Gülmeyi herkes gibi hak eden yüzünü.
Benimle gülebilir misin?

Ellerini anlat bana,
Hayatı sımsıkı tutmaya çalışan ellerini anlat.
Bırakılmayı hiç hak etmeyen ellerini.
Ellerimi tutabilir misin?

Yada en iyisi düşüncelerini anlat sen bana.
Ama bilmediğim bir şey söyle olurmu?
Kalbinin yorgun olduğunu,
Binlerce sığınacak liman arasından beni seçtiğini söyleme.
Biliyorum çünkü ben.

Bilmediğim bir şey söyle bana olur mu?
Geçmişe veda etmek istediğini,
En azından çabaladığını söyleme.
Bir adım atıp sonra vazgeçtiğini,
Sonra tekrar bir adım attığını,
Kendinle savaş içinde olduğunu da söyleme.
Biliyorum çünkü ben.

Bilmediğim bir şey söyle bana olur mu?
Kalbimi mi dinlesem,mantığımı mı diye kendime soruyorum deme.
Her geçen gün yanlış mı yapıyorum doğru mu diye kendime soruyorum deme.
Kıymetimi bilir misin diye kendime soruyorum deme.
Biliyorum çünkü ben.

Bilmediğim bir şey söyle bana olur mu?
Bile bile ateşe yürüdüğümü biliyorum çünkü ben.
Sen yorgun bir gemi,ben suskun deniz.
İkimizde sessiz çığlıklar atıyoruz.
Kendini kendi suskunluğunda hapsettiğini de söyleme
Biliyorum çünkü ben.


Bilmediğim bir şey söyle bana olur mu?
Ama yalan olmasın söylediklerin,
Rollerde kalmasın sözlerin,avutmaya çalışma
Ne beni ne de kendini.
Biliyorum çünkü ben.
Sen yalnızca;
Bana bilmediğim SENİ anlat.

Hatice EFE