Her sabah güneşten önce uyanıp;
Önlüğümü giyerdim.
Bir yandan güneşin cılız ışınları,
bir yandan da gülüşünün parçacıkları vurur yüzüme ÖĞRETMENİM...

Yolda giderken takılıp düştüğüm çukura kızınca;
- ’Hep soğuk kanlı ol kızım’ deyişini hatırlayıp güler geçerdim.
Birde,birde ellerini açıp dilenen çocuk varya;
Olsa bir lira,olmasa simidimin yarısını koparıp verir giderdim ÖĞRETMENİM...

Bak dediğin gibi öğretmenim,insanlara yardım ediyorum bende,
bu elim oldukça;Kendinden geleni yapacak öğretmenim yapacak !
Tam okulun bahçe kapısından girecekken; Minik bir kedi yavrusunun yürüyemediğini fark ettim.
Bir ayağı yaralı kanlar içinde yardım diyordu sanki.Mendilimle temizleyip,sardım yarasını ÖĞRETMENİM...

Yan sokaktan ahmet’in geldiğini görüp,yanıma varmasını bekledim.
Elimi tuttu,yanaklarım morardı,dizlerim titredi,kalbim,kalbim daha hızlı atmaya başladı.
- ’Ne hediye getirdin öğretmenimize fatma ? ’ dedi ahmet.
Heyecandan cevaplayamayıp; Sürpriz ahmet dedim ÖĞRETMENİM...

Sınıfa girdik,herkes kolonya,kalem,çiçek getirmişti.
Ahmet çok güzel bir defter almıştı, hemde 300 sayfalık.
Arkadaşlarım sana geçici hediyeler almışken;
Ben sana hiç eskimeyecek bir şiir yazdım ÖĞRETMENİM...

Doğru ya en güzel hediye sevgidir.
Değil arkadaşlarımın hediyelerini küçümsediğimden;
Maneviyatın önemini anımsatmak istedim.
İyi ki,iyi ki varsın ÖĞRETMENİM...

Gözlerin ışık,sözlerin hayat.
Ellerin bilgilerimize kaşık,her harfin sanat.
Hepimize aşık,geldin kol kanat.
Seni çok ama çok seviyorum ÖĞRETMENİM...



SERHAT ERTAŞ