Adını SEN koydum sardunyaların
Buradaki de sen,oradaki de,şuradaki de.
Değişmez hiç adın.
Zaten sanki hiç gitmedin sen.
Sana benzeyen yüzler,sana benzeyen sesler
Sanki herkes bir olup,maskeni takmış gibi.
Deniz kenarında yürüyorum.
Düşüncemde yine sen.
Bir kız çocuğunun dans edişinde görüyorum
Dans edişini.
Yanımda sardunyalarım.
Gittiğim her yere dikiyorum bir tane.
Her yer sen dolsun diye sadece.
Sensiz bir anım bile geçmesin diye,
Birer sen bırakıyorum.
İçimde büyüdüğün gibi,onlar da büyüyor.
Biri solsa,biri açacak elbet.
Sen,tek olmayacaksın.
Senden olacak bir tane,her yerde.
Birini kaybetsem,birini bulacağım.
Böylece hiç gidemeyeceksin benden.
Varlığını sürdürecek sardunyalar.
Bir zamanlar,sen evimizi donatmıştın sardunyalarla,
Şimdi ise ben dünyayı donatacağım.
Tüm evren tanıyacak sardunyaları,
Ve SEN açacak,sardunyalar.

Hatice EFE