İniyor eteklerden keyfe keder bir akşam ;
Oysa aldırmadığın akşamda bence yaşam.

Gölgeler kabuğuna çekilirken art arda,
Öptüm son güneşleri benim işte sırada.

Baksaydım içinizden karanlıklarınıza ;
Kapadım ışıkları alsanız aranıza!

Elimiz kaç zamandır okşamaz bir öksüzü ;
Bizde şimdi nasılsa göremiyor göz gözü!

Boğulduk, geliyorduk zaten dumana, sise ;
Bilmezsin, vurgun doğduk karanlıkta ki sese!

Bir dolunay hayali, kovarken güneşleri ;
Bildiğimden çok keskin karanlığın dişleri!

Işıkları yakmadan biri beni yıkasa ;
Acıtmıyor nasılsa, kanıyor yaram oysa...

Kesilmiş kanat sesi, kuşlar dönmüş yuvaya ;
Bir zulumat çöküyor işte dağa, ovaya...

Karanlıktan korkarak, acep uyuyor mu su ,
Bilir misin nasıldır karanlığın kokusu?

Dolunaya eş olsan boğar mı zulmü nurun ,
Karanlık kasıldıkça, büyüyor mu kamburun ?

Karanlığa kar yağsa, aklanmaz aşık için ;
Kaç gece beklemeli, bir ince ışık için ?

Çökerken içimizde, ağır ağır tiranlık ;
Bir düşün olur muydu, olmasaydı karanlık ?

Işığın karanlığı öptüğü çizgideyim ;
Bu akşam, bilmediğin yanık bir ezgideyim...

Nasıl da iyi gelir, uyansa sular bir an ;
Geçerken dizi dizi karanlık aynalardan...





Hayrettin YAZICI