11
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1695
Okunma

her gece yıldızımı seyretmeye koyulurdum
işlerimi ona göre ayarlardım geceyi beklerken
bir ince sızı aşk bile acıtamaz dı beni o saatlerde
ellerimin arasında yüzüm, gökyüzü karanlık
muamma gözlerini hayal ederken
kim bilir açacak kucağını saracak koşulsuz ışığı
yıldız dediğin, ıssız ve kimsesiz yalnız taş toprak
beklediğim vuslattı belki
hayallerimin gerçek olacağını fısıldamasıydı rüzgarın kulağıma
beklediğim bin yıldı sanki
gelmez mi beklendiğini bilse sevdalısının
gelmedi o gece,
gökyüzü zifiri karanlık,
bulutlar karanlık,
kapattı yıldızımın yüzünü
ben yinede beklerim bir bin yıl daha
haberi yok yıldızımın
bilse gelir mutlaka aşar, dağıtır bulutları,
kim/sessiz durmaz hiç oralarda
Ayşe Akbulut
5.0
100% (9)