7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1016
Okunma
yirmi ikinci hücrede
yanık sesli bir genç vardı
tek başına.
ve ikide birde
o davudi sesiyle
kovardı korkuları
parmaklıklar dışına.
yarına güven vardı bu seste,
doludizgin inanç vardı,
aşk vardı.
ışıl ışıl nur seliydi
bu sesten akan umut;
bu sesten yükselen bulut
berekete gebeydi.
bu sesle canlanırdı
kan kaybeden irade,
yolunmuş onur dalı.
duyarlı benliğimiz
-delik deşik yaralı-
hemen kanatlanırdı.
kaçışırdı karanlıklar,
gülümserdi rezeler;
dost yüzlerle dolardı
tek kişilik hücreler.
ama bir gün ruhları
yaktı gizli bir haber:
bize ümit veren genç
idama mahkûmmuş meğer.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz