Nev hayal gözlerine düştü yüreğim
Ümitlerin sükût ettiği bir zaman da
Mahru cemaline saplandı gözlerim
Mücerret ruhumun inlediği anda

Müzeyyen duygularla doldu
Hicranla inleyen gönlüm
Ufku hayallere daldı
Hislerim sanki taze bahardı

Ey aklımı mecnun eyleyen
Yaktın ocaklar gibi sinemi
Hüsran olan ne varsa guruba erdi
Sineyi inzivadan çıktı güllerim

Ateşiyle yanan özüm
Erdi sırrına aşkının
Zikrini tehir ettiğim adın
Aktı leblerimden coştu lisanım

Buselerinle gülen leblerim
Derdine derman eylemiş
Lal olan gözlerimi efkâr sarmış
Gizli bir yarası derdine dermanmış

Cürüm ettim cana karşı
Âma olan hallerimmiş
Müzmahal eyledi zaman
Heyhat manâm seni istermiş

Ebemkuşağı düşünce leylime
Çağlarım devasa düşlerimle
Umut türküleriyle seslenir
Müjdeli bir fecre uyanırım
Ümitle şefkatinin himmetini beklerim

//Zulümle yoğrulan yüreğim
Sabırla selâmet
Çilenin çekileni olur bir gün rahmet//

Melek…

Mahru: Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel
gurup: batmak
Müzmahal: İşe yaramaz duruma gelmiş. 2. Yitme, yok olma
Cürüm: hata günah
Müzeyyen: Süslenmiş, bezenmiş, süslü
leb: dudak
Mücerret: Yalnız, tek
Leyl: gece
Fecr: sabah