uyurken kaşlarını çatamıyorsun ya
beni divandan tamam da/ fikrinden benzimi
atamıyorsun ya/ satıyorsun ya hemen
ananın tarlasını bir çırpıda rüyanda
emrediyorsun ya "oradan bana ev bak!"
;
pek gülüyorum.

çıkıyorum ya hemen o dik yokuşu/ sus
bari uykuda huysuzlanma/ söz
güzelyalı parkından içeri kıvrılacağım
oraları bilir/ önce berrin ablanı bulacağım
hadi allahaşkına/ ne kıskanacağım
diyeceğim ya ona/ "geliyor-oyalanma-kalk!"
;
çok korkuyorum.

topluyorsun ya hemen tası tarağı
gelmeyeceğim diye tutturuyor da
helva yerken yakaladın ya/ elindeki koz sağlam
şekeri sık inip çıkan çok şeker anan sana
ben biberli bakışına/ hem de o şaki ruhuna ram
çıkıyorsunuz ya eylülümle bir art arda yola
açılıyor şehrimin yaza küs yanakları katman katman
;
süsleniyorum.

dönüyorsun ya sol yanından hayata doğru
kavuşuyor ya gözlerinin bebeği adamlığına
geliyor ya kalbindeki çorak bahçeye suyun vakti
doğruluyorsun umudumun sırtı kamburlaşırken
içerden sesleniyor hele anan: "uyan oğul-aş pişti!"
berrin ablanı bilmem;

ben ölüyorum.


JD