Günlerden Pazartesi
Rebiu’l-evvel’in on ikisi
Ağarırken tan yeri,
Ol ahir zaman peygamberi
İki cihan serveri,
Muhammed (s.a.s.) geldi

Kalmadı Kisra’nın şerefeleri
Söndü bin yıllık Mecusi ateşi
Sava Gölü kurudu gitti
Böyle doğdu Yaratan’ın tek Güneşi

“Gökte Hak, yerde halk övecek” dedi
Dedesi Abdülmuttalip verdi ismini
Babası kavuşmuştu Hakk’a iki ay öncesi
Yetim doğdu Muhammed Mustafa nebi

Altısında kaybetti annesini
Sekizinde dedesi Muttalip’i
Amcası kalmıştı tek velisi
Öz çocukları saydılar Nebi’yi

Muhammed’di Mustafa’ydı Nebi’ydi
Halkın gözünde Muhammed-ül Emin’di
Dürüst, mert, iyilikseverdi
Ol ahir zaman peygamberi

Hiza durdu karşısın dağı, taşı, meleği
Salât-ü selamlar olsun ey Nebi
O’naydı Allah kelamının nazili
Ol Rabbi’nin gözbebeği
Miraç’ta bize namazı emretti
Ol Rabbi’nin elçisi

Hak dini için Mekke’yi
Savaş değil önce anlaşma dedi
Karşılık gelince söyledikleri tersi
Savaşmaktan çekinmedi
Yanındaydı Rabbi’yle melekleri
Allah yolunda verdi şehitleri
Tekbirlerle girdi içeri
Ol yüce komutan Nebi

Oldu ümmetinin sevgilisi
O ki güllerin peygamberi
Görmeden sevdik seni
Esirgeme bizden şefaatini
Ey Asr-ı saadet peygamberi
Ey iki cihan serveri
Cennet kapıları bize nasip mi
Yüzün suyu hürmeti
Muhammed Mustafa Nebi