53
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
3977
Okunma

Her şiirime ilham olan Saklı Sevdama...
uzun seneler evveldi gidişin
tüm yıldızları inmişti gökyüzünün
ay karanlık, gecenin gözleri zifiriydi
yaralı yüreğimi de alıp gitmiştin
yorgun bir güvercin gelip çökmüştü gözlerime
düğümlenen boğazımda çarpışan gemiler
ellerimde ölü martılar
ah nasıl da yıkılmıştı kumdan kaleler!
artık yok ki bağın, olsun bağbanın
esrik günlerin elinde boş vakitler
ne gül var ne de gülşen
sürüklenen yaprakların hışırtısında kopuk ezgiler
bir adım ileri iki adım geri, akar zaman
dikenli çalıya takılmış yırtık bir uçurtmanın peşinde
salınan hayaller
derin bir boşluk ruhumu sarmalayan
engin okyanuslarda kaybolan su damlası benliğim
geçmişin gizi geleceğin adı yok
ağlayan kayalara çarpan hırçın dalgaların elinde
boğulan çığlıklarım
gecesi gündüzü bir, deniz fenerinin yalnızlığıdır
yoldaşım...
uzun uzun seneler evveldi gidişin
yaralı yüreğimi alıp da
kalanlarsa kayıp bir masalın yapraklarıydı
hiç bir çocuğun asla okuyamayacağı …
Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........
ayşe uçar
02 /11 /2010