3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1461
Okunma
Herkesin kırılan yerlerinden
Bir şeyler alıp götürüyor zaman
Kaderin karanlık odalarında oynanan oyunlar gibi
Yoksul korkular içinde
Pusuda bekliyor sanki içimdeki şeytan
Kendi bıraktığım izlere basa basa
Geri dönüyorum çoğu zaman.
Beynimde görüntüsü olmayan bir ruh sukûnetiyle
Kendimi, kendi içime yolcu ediyorum.
Perdeleri açsam karanlık,
Pencereyi açsam uçurum
Ebruli bir bulutun gerisinde durmadan büyüyor
Bohem bir yalnızlık.
Güceniğim !
Kime ve neye gücenik olduğumu bilmediğim
Benden çalınan hayatların
Kıskanç bir acısı bu, hissettiğim...
Eksilen duygular, geçen zaman
Sanki sular altında kalmış antik kentler kadar
Benden uzak
Oyuncağı elinden alınmış çocuklar kadar huysuz
Sanki gelmeyeceğini bile bile, birini bekler gibi
Huzursuzum bugün
Lanet olsun !
HANde
5.0
100% (2)
Cevap Yaz