//Çilesi çok yarını yok sancılı duyguların feryadıdır öfkem//
Endişelerim yersiz mi?
Sen söyle zalim dediğim felek

Kadere razı teslim olmuş hislerim
Bir ümitle sonsuzları beklerim
Çıkma yoluma, arsız bir dilencidir nefsim
İradem elde değil zaaflarım işte ram olur
Yumuşar katılaşmış nefesim
Okuyunca gözlerinden, yumulur gözlerim
Görme/meli/yim

//Haramsa haram yasaksa yasak//

//Yunmuş yıkanmış sırça köşklerim
Arınmış her kirinden
Beyaz bir sayfaydı en temizinden//

Yazdım çizdim silinmez değil amma
Elim varmıyor yırtıp attımsa da
Dilim söylüyor kalbim ağlıyor
Gözümün yaşı düşmeden türaba
Kurak gönlüm kanmıyor coşmuş pınarlarıma

Şimdi bir yol tutmuşum yalandan yürürüm
Karanlık şafaklardan zindan sabahlara
Rehberim yalnızlık
Sordum o benden beter
Korkuları var titrer bitkin aciz
Teslim ol derim yol bu yol değil derim
Israr eder kavruk çöllere
Savruk halleri var tasarruf bilmez içer
Kumanyasından vahaları
Dağılır zamanın ötesine düşlediği ne varsa
Toparla derim, seraptır düşme derim
Düşer peşine götürüyor beni kendi bildiğine


//Ben benimi terki terk eylemişim//

Yalnızım artık bu darlık vakitlerinde
Karanlığa ışık veren güneşe doğru döndüm
Gün güllere gülaydın derken
Ben vuslatı bulurum sevgilinin en güzeliyle

//Duruldu kabaran öfkem hırçın değil dalgalarım//

Aydınlık bakarım seherlerde en güzel hülyalara dalarım
Bir kutlunun elinden içerim bade-i aşkı
Kanarım, sevda ya da suya da
Zemheriler üşütmez bedenimi
Zaten ısıtıyor sözleriyle yüreğimdeki ayazı
Okuyorum şiirden güzel namesini sevgilinin
Kalkıyor perdeler bir bir yırtılıyor zarı nefretin
Kaç cemre düştü şu sol yanıma
Kaç bahar gördü yüreğim
Öfkem ayaza dondu
Yarınlarım umut geçmişim kölem oldu
Şimdi bir nur ile yürürüm ebedi âlemin cennetine

//Yeis yok, umutla var ettik geleceği//