Sen hiç yıldızların ağladıgını gördünmü,
Hemde hıçkıra hıçkıra.
Karanlık gök yüzünde şafagı aydınlatarak.
Agladığını gördünmü.
Ben gördüm yıldızların ağladığını,
Karanlık gecelerin koyu mavisinde.
Kayarken boşluğa gözlerindeki yaşı gördüm.
Hıçkıra hıçkıra delicesine.
Sevda rüzğarlarının savurdugu yıldızları,
Sen gördünmü kayarken aglayan yıldızları.
Sen gördünmü yıldızların sevdaya tutunamadığını.
Sen göremezsin çünkü sen sevdayla bakamazsın yıldızlara.

Sen hiç bulutların agladıgını gördünmü,
Sırıl sıklam.
Hemde hıçkıra hıçkıra.
Karanlık gecede aydınlık sabahta,
Dökülürken yer yüzüne onlarla hüzün,
Gördünmü.
Yagmurların nasıl deli dolu sevdaya tutundugunu.
Sen ıslandınmı deli dolu yağmurlarla,
İnceden inceye.
Sen göremezsin yagmurlardaki sevdayı,
Çünkü sen sevdaya düşmedinki ben gibi,
Sen ıslanmadınki ben gibi deli dolu,
Sevda yagmurlarıyla.

Sen hiç güneşi gördünmü aglarken,
Gözyaşlarıyla.
Hemde deli dolu.
Bulutlar güneşi kapatırken aglar güneş,
Işıgını ulaştıramaz sevgililere de ondan aglar.
Koyu bir gridir yer yüzü,
Bahar yüzünü saklamıştır sanki,
Yavaş yavaş.
Sen hiç güneşin agladıgını gördünmü,
Göremezsinki,
Sen güneş gibi sevdalanmadınki,sevgililere,
Sen bulutsuz günde bak güneşe,
Orda sevdaya düşen aşklar göreceksin..
Şair Cengiz yılmaz