gittin sarı odalarda yalnızlık düştü payıma
binkez isyanla kadere inat sarıldım hayata
ve her seslenişi sen sanarak çevirdim başımı
dönüşü biraz daha hasret bir okadar yalnızlık
bir okadar pişmanlık düştü kucağıma

herşeyin tadı değişti artık
aşk’ın da insanlığın’da dostluğun’da
bundandır kekremsi bir tad var damağımda
sırf buyüzden tüm duyularım teyakuzda
son günlerde ülkem kadar sancılı ve yalnızım
ülkem kadar sessiz ve çaresiz umutlarım
gittin sari odalarda yalnızlık düştü payıma

bazen yağmur sonrası güneş açar
gökkuşağı çıkar diye ufka takılı kalıyor gözlerim
bende dilimde dua ile hasretle beklerim
bilirim her canlının
bir tutunuşu vardır hayata ve her ölünün bir dirilişi
ve her sürgünün bir filizlenişi
gittin sarı odalarda sükunet’le beklemek düştü payıma

nedenli zemheri düşerse düşsün toprağa
ne kadar yayılırsa yayılsın nifak
nedenli yakıcı olursa olsun firak
memleketim kadardır sancılarım
memleketim kadardır hasretim
sarı odalarda sabırla vuslatı beklerim

gittin sarı odalarda yalnızlık düştü payıma



18.10.2010
ferhan erdoğan