seni düşündüm yine bu sonbahar akşamı
hüzün pusuya yatmış
puslu havayı seven kurt misali
yıldızlar küsmüş semaya
gökyüzü kuşanmış en siyah giysisini
belli ki ar namus etmişler kimsesizliği
çağırdın da gelmedim mi sevgili

ben böylesi darılmazdım akşamlara
böylesi karalar kuşanmazdı sema
çakılı kalmazdı bakışlar çıkmaz sokaklara
ve böylesi kasvet düşmezdi payıma
çölde su oruçta ekmek bekler gibi
bekledim bir ömür seni
çağırdın da gelmedim mi sevgili

gittikçe büyüyen sinsi bir yalnızlık
sarıyor şimdi bedenimi
kaçtıkça kovalayan
tütün kokulu sari bir hastalık peşimdeki
dipsiz bir kuyuya bodoslama dalıyor biteviye cismim

ahhh
keşke başa dönebilseydim
içimi kanatırcasına açıtan sızıyı dindirebilseydim
tütün kokulu akşamlara son verebilseydim
kimbilir bu lacivert yalnızlık terk ederdi beni

çağırdın da gelmedim mi sevgili




14.10.2010
ferhan erdoğan