Bugün günlerden dün....
Daha ayak basmamışken gözlerimiz yüzümüze,
Yüzümüze gözümüze bulaştırdık bugünü...
Bir zaman kaymasında efkar basan gözlerimizi,
Kan çanağında kaybettik….




Bugün günlerden dün…
Bir Uyku öncesi ihtilâl
Hangi yöne dönsem gözlerimi yumabilirdim devrilişimize,
Ve hangimizin dili lâl?
Sağ sol kavgasıyla gecelerimizi geçirirken,
Gündüze bir ihtimal çıkarmadık…
Sen miydin tembel ben miydim?
Yâr olmadan bâr olup birbirimize hamallık ettik,
Omzumuzda koskocaman bir vebâl…
Nasıl bir ihmâl ki bu imtihanımızı kaybettik…




Bugün günlerden dün…
Kumdan kalelerimize, sudan sebeplerle gelmesini bilemedik…
Bin derede suyumuzu kaybettik…
Ne kadar s/ağırdı dillerimiz,
Vurdumduymaz sözleri yüzümüze çarparken,
Kaç kapı kapadık içimizde..
İpimizin ucunu, Haddimizi hududumuzu,
Dilde üslubumuzu,
Kaleyi içten kaybettik…
Değil miydi aradığımız Kalp, biz herşeye kulp bulduk..
Ok yaydan çıktı da,
biz istikametimizi kaybettik...




Bugün günlerden dün…
Denizde balığımızı, kıyıda yalımızı,
kovanda balımızı,
tutunduğumuz dalı kaybettik.
corbada tuzumuzu, evde huzurumuzu,
yerimizi yurdumuzu,
bütün varımızı yoğumuzu kaybettik...




Bugün günlerden dün…
Bir fincan kahvede hatırımızı,
Bir kaşık suda sabrımızı,
Beyaz sayfada satırımızı kaybettik..
Sokakta köşe başımızı, Kavuşma telaşımızı,
Çarşıda hesabımızı,
Ecelimizi acele kaybettik…



Bugün günlerden dün işte dün!
Cumartesi, Pazar…
Fark etmez!
Hangi günse gün!
Biz bugün İstikbalimizi kaybettik… !

_____&_____


Yazdım gitti…/Elv”eda” …
Bundandır hiçbir aşkın içinde adım geçmeyecek…


Eda D.