Maviye Hasret Gözelerimsin!

Tuvalimdeki donuk renkler alevlendi
birden
gözlerinin derinliklerinde kaybolunca senin
Vurulan her fırça darbesiyle
coşkulu bir cümbüşe dönüştü
ufkumda uçuşan gülücüklerin

Umud rüzgarım oldun
ihtiyar yeldeğirmenime takılı
Nice düşler öğüttüm
zaman taşlarında bir bilsen

Tokların sofrasında meydan okuduğum açlığımsın
bir lokmasına elim sürmediğim
bereket tanrıçam..

Delişmen kanadımsın benim
teleklerine yapışıp
enginleri aştığım..
Usanç duymadan
katıksız dostluğuna ulaştığım..

Öykülerime yakıştırdığım takı
sözüme iliştirdiğim mana
dilime doladığım tadsın tad..

düşünmeden sarfedilen söz
derinden koparılan öz
akılsız kafama ussun us!

Alınyazımsın benim
yazanı belirsiz
yüreğimin köşelerinde saklambaç oynayan
çocukluğumsun, çocuk!

Zamansız kök salmış yediverenimde
Çiçeğe durmuş kardelenim,
maviye hasret gözelerimsin, göze!

duru dingin dizelerimsin
şiirselleşmişliğimsin...
şiirselleşmiş
şiirsel şairliğimsin


Volkan Kemal