Sen kendini fazla yüksekte gördün
Devran böyle döner diye düşünme.
Sahte ışıklarla sefalar sürdün
Sensiz güneş söner diye düşünme.

Varlığın âleme bir değer katmaz
Elmas yüzük olsan sarraflar satmaz
Sırf hava dolusun gururun batmaz
Giyim, kuşam hüner diye düşünme.

Şeytanın şerrine olmuşsun tabi
Sözlerin, konuşman bir sinir harbi
Yüzsüzce kırdığın her masum kalbi
Kazandığın zafer diye düşünme.

Bencilce seçilmiş tüm temayüller
Cümleyi katleder sende virgüller
Aciz zannettiğin bütün gönüller
Birbirine benzer diye düşünme.

Cehennem azabı sana yakındır
Yürüdüğün yollar sona yakındır
Yalan senin için bine yakındır
Doğru olan siner diye düşünme.

Telefon sesini bekler durursun
Hasrete hüzünler ekler durursun
Gün gelir elbet sende yorulursun
Senin olur her yer diye düşünme.

Kapında biriken güller tükenir
Sonu gelmez denen yollar tükenir
Hızla geçer zaman yıllar tükenir
Ömür bitmez sefer diye düşünme.

Gözlerinde mazi canlanır her an
Ufkuna yer eder simsiyah duman
Yalnızlık içini yaktığı zaman
Gözyaşların diner diye düşünme.

Cezanı görürsün, şimdilik erken
Ağlaman yakındır gülüş saçarken
Sen böyle kibirle yüksek uçarken
Gökler yere iner diye düşünme.

Attığın her adım boşluğa düşer
Ağzında lokmalar zehirle pişer
Hayırı görmezsin, dostun olur şer
Her yanlışı kader diye düşünme.

EMİN ZEYBEK
01 Eylül 2010 - Bursa