1
Yorum
1
Beğeni
4,5
Puan
1615
Okunma
tenhalarda baharını yaşıyor kalbim
yeniden senle
durmak bilmiyor içim kıpır kıpır
dolaşıyor gözlerinde
değmezmiş dediğim vakitte
değdi ellerin ellerime
çırpınan kuşun kafesten uçması gibi
unuttum kırık sevdalarımı,
sildim defterimden mürekkep izlerini
gözlerin değdi yüreğime
suskunlaştı zıplayan kalbim
kavuşunca gönlüm sana
unuttum bütün karanlık gecelerimi
birden silkindi yüreğim
huzurunda sustu kaldı
adımlarım çekildi yatagına
kelimelerim usulca koynuna girdi
ve bir daha geriye bakmamak üzere
kapımın fireğini kapandı
huzura erdi nihayet suskun kalbim.
uslanlanmaz bilirdim deli gönlümü
şimdi ırmaklar aktı yatagına
huzura kavuştu suskun kalbim.
Melikşah Selçuklu
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz