belki ay düşer kucağına
belkide gökten üç yıldız
hem bellimi olur ince bellim
bu kez şans güler sana
duydumki toprak ana
seni almış kucağına

bir ses bir gülümseyiş bir hüzün
dokunan bir el
gülümseyen bir çift göz
hissedilen bir yürek
çıkıp gitti hayattan bir anda
o mutlak sona
söyleyemediklerim bir yumru oldu
oturdu boğazıma

bir elif geldi geçti bu diyardan
kalplerde izi vardı
ince bir sızı kaldı
güle güle elif güle güle
kimler incitti seni
kim soldurdu gül yüzünü
kimler koparıp aldı hayallerini
böylesi kim küstürdü seni

Talih belki orda güler sana
sonsuz yeşillikte bulursun
belkide dört yapraklı yoncayı
meleklerle söylersin
söyleyemediğin şarkıları

güle güle elif
orda melekler karşılayıp kucaklasın seni
burda göremediğin şevkati sevgiyi
onlar sunsun sana
güle güle git
orda söylersin artık sevda türkülerini
orda yaşa beyazın masumiyetini
orda yaşa mavinin en mavisini

belki ay düşer kucağına
belkide gökten üç yıldız



ferhan erdoğan
08.10.2010