Bir günü daha yitirdim tablamda
Söndürdüm en güzel günü ve susarak
İçimde tükenmeyen bir telaşla…
Herkesin etrafında olanca rahatlığıyla dolaştığı bir günde
Ne kadar sahte olsa da ifadelerde, yalnız ifadelerde yaşamak
Günahı sevabıyla bir günü daha, ardında bırakırcasına
Kaçar adım yaşamak…

İşte bu gün, işte bu gün diyorum,
Her şey bir sıgara gibi yani,
Yani geçmişin de tükettiğimiz kısmı
Ellerimizde sitemli,
Umursamaz bir gülümsemeyle
Ve gülüşün kendine yönelik
O acımtırak hüznüyle
Bir şey olmuyor, olmamış, olmayacak gibi
Bütün renkleri birden solar gibi
Koparır gibi bir çiçeği, en sevdiği şiiri yırtar gibi,
Usulca, söyleyemeden, içinde biriken her şeyden
En isyankar şarkı kıvamında
Ritmi bozuk gecelerin söver adım ilerleyen yelkovanında
Aklın ırzına geçen o ihtimaller denizini
Kulaç kulaç, dirhem dirhem,
Ama yorgun, ama halsiz, ama kimsesiz geçirirken
Aklıma her geldiğinde bir iç geçirirken
Hiç kimseye hiç bir şeyi hissettirmemeye çalışmak
En çok da bütün olasılıkları hesaplayıp
Seni içimden kaçırmaya çalışmak
Geldikçe aklıma gözlerin
Yankısı sesinin, uzaklaşan gözlerin…

Ama sen, her şeyinle var ol bu gün
Ve tüm benliğimi gökyüzünde paylaş,
Unutmadım, kayan bir yıldız selam getirmiş olacak…
Unutmadım, susmak düşse de bu gün payıma,
Her şeye rağmen hoş geldin, hoş geldin dünyama…

A. Selim AKOL