Bu kadar aymazlık yetişir gayrı,
İnsana uyan bir hal gütmeliyim…
Şerden şerre koşan nefsimden ayrı,
Hayır arayan bir yol tutmalıyım…

Dünya tutulacak sağlam sap değil
Ahretsiz bir hesap, tam hesap değil…
Nefsi ıslah için, acı hap değil,
Gerekirse dev bir fil yutmalıyım…

Gıybet haset nefret öfke kin kibir
Saf durmuş içimde hep tabur tabur…
Edepsiz hislerin hepsini bir bir
Bir kibrit çakıp da, kül etmeliyim…

Törpü vurmalıyım bu sivri dile
Susmalıyım bazen bin sabır ile
Canıma kasteden hasmıma bile
Söylediğim söze bal katmalıyım…

Çok suçlar derledim gençlik çağında
Hep estim-gürledim gönül dağında
Ermeden güz demi ömür bağında
Çiçek çiçek açan dal bitmeliyim…

Çoğu beyinlerde akıllar kayıp
Hamlık meydanında fink atar ayıp…
Herkesin ettiği kendine deyip
Bana taş atana gül atmalıyım…

Rabbimle aramda yoktur bir akit,
Silmez günahımı ne mal ne nakit…
Sayılı nefesim bittiği vakit,
Ebedi âleme kul gitmeliyim…

Veli BOSTANCI