Bu gün öldü
Dün çoktan çürüdü,
Yarınlar bu günün
Yasına hazırlık yapmada;
Bunca ümitsizliği silecek ne
Nasıl yırtarsın bu kara bahtı
Yaşamadığın, sevmediğin
Günlerin diyetini ödemek mi?
Ödetmek mi muradın.

Bıraktım kör arzuları
Dipsiz, cevapsız soruları
Artık yoklar;
Eğer vuracaksa çıktığım
Yolculuk da fırtınalar,
Kararan gökyüzünün bulutları
Haydi, bu insanın
Üstüne indirin öfkenizi
Bekleyip de an an
Kara bir tabuta girmekse yaşam
En derin uçsuz düşüncelerle
Kefenleyin beynimi.

Eğer bir adım kalmayacaksa
Merhamet, sevgi, adalet adına
Bir an bile nefes almaya değer mi?
Kör, bulanık halinle
Senin ruhunu parçalayacak
Kurtlar sofrasına
Düşmen yakın...
Haydi dağıt sisli havayı
Her an bilinen gerçeğe
Şüphe,
En derin yanılgı.

Bugünden anladığım şey nedir?
Nedir, ilk adımda yere seren.
Hiç mi cesaret inmedi gökten
Bu kadar mı direncim;
Çarpışmadan teslim olacağım,
Kör kütük değilim,
Elbet insanca direneceğim.

Kalk ey şeref, hasiyet, feraset, onur
Allah’ın ruhundan bir cüz ile doğan insan:
Topla kendini, dirilt.
Gün bitti
Gece bitti
Kaç gün daha gitti böyle,
Başıboş bir gemi değil hayat
Doğumun, yaşamın, ölümün belli...
Hak yolunda diren,
Sen daha ölmedin;
Akıl, vicdan,
Kalbine inen Hakkın vahyi ile
Hidayette durmak için ilerle.

(Eylül 2010 İstanbul)