,,Ah işte geldi Âfet, gidelim artık dostlar’’
,,Süleymân Çelebi bekler altında da postlar’’

Ta sokaktan duyulur Çelebi’nin mevlîdi
Darman dağın olur günâhkârın nevmîdi

,,Hadi gel Aziz Nesin! üzme şu Süleymân’ı’’
,,Namazı kılma ama dinle şu mevlüdhânı’’

,,Kulak ver mevlîddeki sesler senfonisine’’
,,Dikkat kesil mana ve lafız harmonisine’’

Yatsı namazı için Fuzûlî mihraptadır
Fakat kafası hâlen aruzî kalıptadır

Mefâ’î lün mefâ’ îlün, mefâ’ î lün fâ’ îlün
Ömer arkadan: ,,Üstâd! doğrusu mefâ’îlün’’

Namazları bozulur, Âkif geçer mihrâba
Sesinin yankısıyla Âkif’e der, merhâba!

Gelenleri uğurlar koca Süleymâniye
Beraber yemek için acı kurufasulye

Hep beraber giderler açık bir lokantaya
Selam verip çökerler büyükce bir masaya

Hayyâm der ki: ,,Men gazâ-i lûbiyâ mî hȏrîm’’
Âkif: ,,Hidmetkâr zebâni râ ne fehmid, dûstim!’’

,,Çerâ?’’ diyerek sorar Âkif’e Ömer Hayyâm
,,Eskiden vardı bunu anlayan birkaç adam’’

,,Eskidendi be üstâd! Devir değişti, uyan!’’
,,Bağırıp çağırsak da olmaz bizleri duyan’’

,,Hepimiz yanındayız, üzülme’’dedi Kemâl
,,Yaşıyoruz hepimiz bir inkisâr-ı hayâl’’

,,Şanslısın Âşık Veysel’’ dedi şakayla Necib
,,Görseydin lâl ederdi bu encâm-ı acâib’’

Âkif: ,,Ahfâd müştâktır lisân-ı ecnebiye’’
,,Tonlarca para gider lisân-ı ferhengiye’’

,,Haklısın üstâd’’, dedi şâirim Aziz Nesin.
Âfet de: ,,Derd-i istikbâl derdidir herkesin.’’

,,Hım’’ diye mırıldandı sultânüş’şuâramız.
,,Medeniyet kuramaz, bu lisân fukâramız’’

,,Ancak bir lisân kılar insânı hür insân’’
,,Ta’bîd-i insâna kâfidir tebdîl-i lisân’’

Soner Çağatay 1.10.2010 / Wuppertal

Kelimeler:

Nevmîd: Ümitsizlik
,,Men gazâ-i lûbiyâ mî hȏrîm’’: Ben Fasulye yemeği yiyorum.
,,Hidmetkâr zebâni râ ne fehmid, dûstim!’’: Garson dili anlamadı, dostum.
Çerâ: Niçin
İnkisâr-ı hayâl: Hayalkırıklığı
Encâm-ı acâib: Acaib, tuhaf son
Sultânüş’şuâra: Baki’nin lakabı
Ahfâd: Torunlar
Lisân-ı ecnebi: Yabancı dil
Lisân-ı ferhengiye: Avrupa dili
Ta’bîd-i insân: İnsanı köleleştirmek
Tebdîl-i lisân: Dili değiştirmek