Gittin gideli gönlüm bin bir yerinden kırık,
Gam yelinde savrulan sapsarı bir gazelim…
Varlığında hır-gür var yokluğunda ayrılık,
Ne seninle oluyor ne de sensiz güzelim…

Yetsin artık anlamsız kavganın bu kadarı,
Sevgimizin közüyle eritelim kederi.
Kışımız bahar olsun gönüllerimiz arı,
Evlilik peteğinden huzur balı süzelim…

Olur-olmaz şeylere asma güzel yüzünü,
Asılsız evhamların sürüp gitme izini.
Duymayalım ellerin yalan-dolan sözünü,
Şer kokan ağızları torba gibi büzelim…

Yüce Rabbim insanı ayrı ayrı yaratmış,
Sonra da her yüreğe yoldaşını aratmış.
Bu dünyada huzuru tek başına kim tatmış,
Mutluluk kervanını gel birlikte düzelim…

Ölümlü ömrümüzü bir sermaye bilelim,
Yaratılmış olmayı Haktan paye bilelim.
İnsanca yaşamayı temel gaye bilelim,
Bahtımızın bahrinde hayra doğru yüzelim…

İyi günde zor günde hep el ele verelim,
Şu ömür bahçemizden hoş bir hayat derelim.
Sevgiyi rehber edip saadete erelim,
Varsın zalim feleği üzeceksek üzelim…

Veli BOSTANCI