25
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1987
Okunma

Daha doğmadan
İlk istasyonda öğrendim;
Beklemeyi…
Ağlamayı…
Sabretmeyi…
Acı çekmeyi…
Nefesini bölüşmeyi…
Geceleri oynaşmayı… teninle,
Gündüzleri dolaşmayı… seninle…
Ben hep sendeyim sanırdım,
Yüreğinin sesini dinlerken dibimde
Ellerin gezindiğinde perdemin üstünde
Ben hep seni görürdüm
Buğulu ama mutlulukla parlayan gözlerini
Aceleci sevinçlerini
Gamzendeki çukurun doluşunu,
Özlediğinde…
Ben hep sende kalırdım
Aceleci olmasaydı zaman
Sana öyle sarılırdım
Kollarının altında…
Doğmasaydım eğer…
Doğurma beni anne
Bekle
daha gülmeyi öğretecektin!
Ayırma teninden
Göz bebeğini…
Devir kirpiklerini yanağına
Hisset bedenimi
Doğurma annem
Bırakma hiç ellerimi…
Desem de doğdum işte…
(Bu benim seçimim değil ki)
Ayşe Akbulut
06.08.2010
5.0
100% (16)