Yaşamanın servetini ölüme bıraktım
Avunayım diye bana resmini saldın
Bana resmi değil kendisi lazım

Duydularım depreşmiş yanlızlar diyarındayım
Ağlıyorum haykırıyorum hadi dön gel artık
Buhrana kapılmış seni seviyorum

Acılar içinde inim inim inliyor seni istiyorum
Soyutlamışım kendimi artık sevdalara
Kimseler artık aşığım demesin bana

Ne duygularıma hükmedebiliyorum
Nede senden başkasını sevebiliyorum
Senden sonra birini sevmek istedim

Sana söylediğim sözleri ona iltifat ettim
Dilim seviyor ama kalbim istemiyor
Yüzüme bir tokat gibi tek tek iniyor

Her gün bir sevenim çıkıyor karşıma
Aklım şaşıyor bu ne allah aşkına
Ben sende yaşadım en büyük aşkı

Ben sende yaşadım yüzüstü bırakılmayı
Ben senle yaşıyorum aşk sancısını
Acılarıma meydan okurcasına

Her gün dize dize yazıyorum
Seni sayfalarıma haykırırcasına
Okuyanlar el acmış dualar ediyor

Biraz insafa gel gel dön artık diyor[
Remziye Çelik