Nerede zulüm varsa kalbim oradadır
Nerede ölüm varsa acısı onmaz ruhumun


Beylik söz öbekleri çare olmaz biliyorum acısına Gazze’nin
Günde en az üç kez yemek yiyenler yitirir inceliğini kalbinin

Bizi ıslatan yağmursa misket bombaları hükmünde kabulümüzdür
Durmadan yükselen duvarlar içredir sözümüz açık cezaevinin

Kalbimizin çeperlerinde sığınmış yalnızlığı yankılanır durur
Umudu kesen korkulu bekleyişle yavrusunu avutan annenin

Bombalarla örselenen ruhlarımızdır bizim ölüm tuzaklarında
İnsan oluşumuz her an töhmeti altındadır intikam ateşinin

İçimize elimizle işlediğimizin unutulmuşluğu yansır
Başımızdan yıllar boyunca hiç eksilmeyen kötülüklerin izinin

Direnişimizin sınır tanımaz kutsallığı yüreklere yayılır
Şehitliğin yaşanmışlığında tadılır güzelliği dünya terkinin

Kan üstüne kurulmuş devlet müsveddesi kana doymaz kansız bir vampir
Bebek kanıyla beslenen lanetlenmiş kavim işgalcisi Filistinin

Vurulur yüreğimiz kaçışı olmayan duvarların dibine düşer
Hesabı sorgulanır her ölümde yaşadığımız hayat biçiminin

İbrahimî dualar işaret fişekleri olup düşer meydanlara
Ölmeye yatıp her sabah yeniden doğarız sokaklarında Gazze’nin