Umutsuz yarınlarımın olmayan aşkı
Yıkılmış yıllarımın solan sonbaharı
Tutunamıyorum kolum kanadım kırık
Yalvarıyorum hadi dön gel artık

Kırdım zincirleri sana ulaşmak için
Aşmışım engelleri sana kavuşmak icin
Hani seviyordum beni nedensiz
Unutamıyorum seni şimdi ben sensiz

Hani beslediğin duygularını bastırmayacaktın
Aşkımız yalındı hep sahip çıkacaktın
Ellerin tenime dokunduğunda her an
Titrerdi kalbim tutsak olduğu zaman

Yaşanmışlar yıpratırsa bedenimi
Kahverengi gözlerin büyülerse beni
Esir olursam sana ebedi sevgili
Haykıramıyorum sevgimi sana

Kısıtlıyımdır perişan halime bir baksana
Özlüyorsam sana muhtaçlığımdandır
Seviyorsam seni aşka açlığımdandır
Yetim bir çocuk gibi sığınıyorum sana

Açılarımla yoğrulmuşum duramıyorum ayakta
Çaresizlik muammasında sensiz savaşıyorum
Dön gel artık dön sensiz dayanamıyorum
Acılarmıdır yoksa beni besleyen

Yoksa senmisin beni acılarımla istemeyen
Şimdi sevdiğim en güzel gül sen oldu
Bak şimdi sende istemeden soluyorsun
Kıyamazdın saçlarımın bir teline

Ağlarsam silerdin gözlerimi ellerinle
Kapılmıştım çarpılmıştım senin elektiriğine
Seni seviyorum söyleyemiyorum kimselere
Ardından ağlayan bir çift göz bıraktın gidişinle

Remziye Çelik