2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
958
Okunma
Kimse bilmedi bu yüreği
adsız ve kimsesizdi
hep sevmelerden bahsetti
hep ve hiç durmadan
hani gül kokulu baharlar vardı onun
hangi katledilmiş halkın bedduasıydı üstünde
hiç bitmeden ve hiçleştiren
belki kazanıydı kaynayan bir cadının
belki bir büyücünün büyüsüydü
kim bilir ama o hep durmadan
bahsedip durdu sevmelerden
yalnızlık imparatorloğunda...
ve değişti ansızın verilenler
neydi onu böyle yapan
ağlatan, ahuzar eden neydi.
o sadece kendi olmak istedi
baharında ve kışında
sadece yalnızlığı vardı tertemiz onsekiz yaşinda
bir kız kokulu..
ve böylece olmuştu
olacaklar bir bir
kim bilir belki
o hep kendiydi...... kim bilir