Yüreğime dökülen bir ses var bu gece
Derin çok derin ötelerden bir ses...

Yeni yerler arayan ve belki de kendini arayan bir eski gezginin düşüyüm
Savaş meydanında göğsü kan aklı sevdiceğinde bir askerin son umuduyum
Ruh’unda eskilerin masalları derin izler olan bir kahramanın efsanesiyim
Uzun bir yolun en ücra köşesindeki bir eski çınarın kadim gölgesiyim

Yürüyorum
Yürüyorum
Yürüyorum
Bu Gece

Ardımca bir gölge bir hayal bir umut
yol ve sen yani İçim’in Cenneti
Kadim Yoldaş’ım
Kelimelerim üryan ben utangaç
Ayağımı attığım her yer bir çöl kalbinde yol aldığım Kuyu’m/sun...
Bir ömür orda kalabilirim
Gelmesin çıkarmaya hiç bir kervan
Kalbinin tahtında say beni ülkesiz bir melik olarak
Tek orda kalayım derininde senin
Çıkarma beni ordan İçim’in Baharı
Kadim Ezgi’im...

Kalayım bu gece Kuyu’m/da/Sende...

Kuyu’m/sun...



Yolcu...
yirmisekizmartikibinyirmibir...
İstanbul...