Bir Gün Döneceksin
Alnının ateşinde özleme tutsaklık apaçık
Eski kalp atışlarının yorgunluğunda kum sabahları
Avuçlarının tazeliğiyle


Karabasanlar
Yuva yaparken düşlerine
Sabır ve keder
Beklentilerle yontulmuşken
Ve gemilerin terk ederken limanlarını
Suskunluğunda üretken sözcükler
Akıl kıskacının altında müthiş bir istem
Yeniden dilemek için şairini
Döneceksin


Elinde bir armağan...
Oysa ne bekleyen vardır seni
Ne de bir yağmur; şairinle yağan.


Geç kalma
Yitirmek gizlerin ölçüsüdür artık
Gölgeler ölümlere uzar gider
Geride bıraktığın yalnızca kendi adındır
Hatıranı karıştırma buna,ismimi de


Anlayacaksın
Şair yürekler en iyi barınaktır kasırgada,
Kendine bile geç kalmadan
Acele et...


Döneceksin bir gün biliyorum
Göğsünde mayıs gülleri
Parklarda boş kanepeler
Tabiat sararmıştır artık
Solmuştur yüzleri saatlerin


ve..
Ölmüştür şair’in aniden
Sana en yakın pususunda..


Karanfil tebessüm yüzünde
Avucunda gümüş kolye,boynunda iz bırakmış
Sırlarınla,başın eğik döneceksin...
Duydukça yitim haberlerini
Adına yazılan mısralarla öleceksin.



Faruk Civelek