Günlerden Her Gün İstanbul…

uyan hadi…

kutsanmış bir çocuğunun bakışıyla
güleç kırmızı düşür dudaklarına
kıytırık dizlerimiz ivmeli nasılsa
iti eti bol dünya kucağında yatan
liğmeli öksüzlüğü alkışlasa da dünya yaşın…

bekleme…

biraz ben, biraz sen konuş
iki de zar atalım hayata
oysa bilirsin her şey kumar
sen kendi oyununu oyna ben kendimi
hala hercai kız çocuğu bir yanım
saçlarımda dolanan sarı güneş ağdalanır
hadisene saydamı mavi deniz
okşa tutkulu ellerinle ne çıkar
sökülse de dizeler saç örgülerimden
kara önlüğüm tebeşir kokusu
sende söktü ilk heceyi bundan tutkusu
ne kadar yazsa da adını
ödeyemez dizelerimin sayısı…

dinle…

kaç bağ bozumudur gençlik
kaç şarap artığı sarhoşluk
kadınlığım tütsülenirken sevdaya
rüyalar çaldığım şehir
tebessümlü yüzünü bırak yanağıma
mum artığı yaşananlar damladığı yerde kalsın
boyalı yüzünde uyansın tarih
deniz yıkar her sabah meraklanma
bir martı tüylerini dökerse aşk yastığına
deniz çarşaflanır
her dalga bir gülüş saklar yatağına…

ah be İstanbul…


eski orospu yüzünde
genç bir kız kırıtır
İçim dışım mavi bozması...

bilirsin kendini ya sen neyse!
utançlı alazlarda göbeğini kesersin
doğurgan yanın bitmez
çığlığın saklı suskun kuytuluk
yüzün yalnızlık devşirmesi kumaş
söz sakarı dilimde...



zaman kırıtkan eteğini savurur da
bluzundan taşar göğsü
iki düğme de ben açarım dizelere
sere serpe söz düşer teninden
içindeki deli seviş genlerde
döllenen tarihine nice insan toyluğunu bırakır.

bir çingene çiçek satar sokaklara
aşka sevgiye eskiye yeniye
boyama kitabı çocukluğumdur anılar
soldu hayata sunduğum renkler
simit susamından döküldü anlar
ağabeyler ablalar birde neyse…
ne çok düş eskitti bu şehir
martı kanadında şiir çırpar dilim
tutulur kargılı yaşamlar
bari…
vapurlarımı almasınlar…








2. anlam kullanılmıştır şiirimde.

1. bot. Gövdesi 5-6 m yüksekliğe erişebilen çok yıllık bir bitki (Arundo donax), kamış saz: "Sabahtan beri dizilen tütünlerin kargıları çardağın kapısına doğru uzatılarak üst üste yerleştirilmişti." -N. Cumalı.
2. Dalyanlarda büyük balıklar için kullanılan demir kanca
3. esk. Silâh olarak kullanılan, ucu sivri ve demirli uzun mızrak: "Avlunun ortasında, elinde bir uzun kargı ile saatlerce başı havada, ağzı açık hayran hayran dolaşırdı." -Y. K. Karaosmanoğlu.


Fotoğraf. Behiç Günalan