Ey! ...
Bu muydun sen
Zalimin yanında gezen
Suçsuzu acımadan ezen ezdiren
Aç sofraları tok sofralara yediren

Tepeden tırnağa adil
Eyleminde canavar olan

Hak hukuk demokrasi sözcüsü
Sağırların kulağı
Körlerin gözcüsü
Barışların öncüsü görünen
Göründükçe an be an sömüren
Halkı peşkeş çektiren
Zalime hırsıza dolandırıcıya
Ey memleketin sahibi bilinen
Hain düzenbaz ve yüzsüz
Memleketi gün be gün satan
Yan gelip de yatan
Unutma sürmez saltanat
Savrulur da gider gitmez görünen taht.

Gün gelir
An olur
Sorulur hesap


Kendine gel
Geçmeden iş işten

Köpürmeden sular
Patlamadan yanar dağlar
Gökler kararmadan

Sen iflas ettin çoktan
Çektin bayrağını gönderine
Kurmak istemedin hiç
Halka da kendine de bir düzen

Ah! ...
içim kan ağlar...
nerdesin
nasıldın
ne haldesin
İn misin cin misin
Görmedim
Göremedim
Bir kez seni dünya gözüyle
Kutsal adalet…

Abdulrızak Kılıç