11
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2117
Okunma

Nefsimdi o hükmeden! yediğim, içtiğimde
Farkında olmadığım heva-heves güzeldi
Nefse bir köle gibi kendimden geçtiğimde
Geldi Ramazan Ayı, beden kodum düzeldi
-Açlık beni anlıyor, İftar’ı açtığımda
Bu ay; metanet ayı, bu ay iştiyak ayı
Yeterki ham fikirler İlâhi Yol’a girsin
Bu ay toklara değil, yoksullara hak ayı
Zenginlik fakirliğe denklerini devirsin
-Himmet suyuyla gansın Âlem’in çorak ayı
Bu ay verir, her kalbten bir vicdani resimi
Her resim bir sevincin renkleriyle çizilir
Bu ay mazlumlara rızk pay edişin mevsimi
İnsanlık haysiyetin saflarında dizilir
-Fark göstermez, hepsi bir, fakir zengin kesimi
Bu inayet ecdadın ananesinde vardı
Alan el veren eli ne tanır, ne bilirdi
Ecdad, böbürlenenin yakasından tutardı
Şimdi mülk beyliğine neden tefrika girdi
-İnayetsizlik sanki mülklerden mülk kurtardı
Şeker’li lâflar ettik ve darılttık Bayram’ı
Tadımlık şu dil sözü; Şeker de nerden çıktı
Ramazan-ı Şerif’tir bu ayın aslî namı
Uhuvvet mi nefsinden, nefs mi aslından bıktı
-Fikir tarif ediyor, başka başka adamı
Bu ay terbiye ayı aç, açık ve susuza
‘Gönülden gönüle gel! Gir!’ seferi içinde
Geceler niyaz verir Fakih’e, uykusuza
Beyhude zamanların gam, kederi içinde
-Gün kelepçe vuruyor süflîye, kaygusuza
İnsan! Şu fikre yorul; ol olmayabilirdin!
Merkebin semerini bu ayda tefekkür et
Eşrefler arasında Kul olmayabilirdin!
Gel, sen Yaradan’ına muti ol, teşekkür et
-Bir Şeker’in tadından haz almayabilirdin!
5.0
100% (8)