0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1133
Okunma
kalbimin tozlu raflarında
kaybetmiştim seni
güzelliğin ürpertirdi beni,
sonbahar akşamları gibi
gizli sevdam;
rüyalarımın kadını,
birikmiş isyanlarımın tanrıçası
adını "Elif" koymuştum bilinmesin diye
kar gibi yağıyordun kalbime,
her gülüşünde; ince ince
nazendem;
gül yapraklarının davetkar kokusu
ulu bir dağ önünde
kucaklıyacakmış gibi durduğum
yenik bir uyanış yeniden;
yıllar kazıklamış gibi yerinde
sen; gümüş kanatlarıyla
soğumuş külleri alevlendiren
kara gözlerinde
birikmiş büyülü gülümsemeni ver,
aşkını ver
sana "Elif" diyesim var yeniden
5.0
100% (1)